SCHOONHEID...
Lief mens,
Wat ben je mooi! Wat ben je lief!
En wat ben je ontzettend sterk en moedig. Wat ben je goed zoals je bent. Met je haren in de war, ongedoucht en genietend van een heerlijke kop koffie buiten in de zon.
Ik zie in je ogen dat je steeds meer in je eigen schoonheid gaat geloven.
Gisteren heb je zelfs gevoeld dat de muur die je door de jaren heen, steentje voor steentje hebt opgebouwd, langzaam begint af te breken. Je hebt oog in oog gestaan met mijn onvoorwaardelijke liefde. Je hebt mij vast gehouden en lief gehad.
Ik heb je hand vast gehouden en geluisterd.
Het voelde nog even onwennig voor je. Na al die jaren van eenzaamheid. Elke keer wanneer je je gekwetst voelde of pijn ervaarde, bouwde jij langzaam aan een prachtige muur. Een muur waarachter je kon schuilen. Je zelf kon beschermen tegen je gevoelens van verwarring, pijn en verdriet.
Je bent mijn onvoorwaardelijke liefde gaan verwarren met aardse liefde. Waardoor je zowel mij als mensen niet volledig meer vertrouwde wanneer je je kwetsbaar voelde, jouw mening gaf of vragen had over het leven zelf.
Daardoor ben je stil geworden. Wijs je mond gaan houden. Je bent zelfs in een poging om liefde terug te ontvangen ontzettend veel van jezelf gaan geven. Steeds meer liefde geven aan de ander omdat je dacht dat jouw pijn en verdriet minder waardig was dan de ander. Niks is minder waar.
Toch was jouw prachtige muur en deze stilte nodig. Het gaf je de veiligheid om in alle rust van een afstand mijn schoonheid te bewonderen en onderscheid te kunnen maken tussen waarheid en illusie. Tussen mijn onvoorwaardelijke liefde en aardse liefde. Je leerde jouw sensitiviteit te herkennen en in te zetten als een enorme kracht.
Weet dat ik altijd bij je ben geweest, ook al dacht jij soms van niet. Ik was er gisteren, ik ben er nu en morgen zal ik er ook zijn. Ik ben groots en onvoorwaardelijk.
Lief mens,
Herken de schoonheid van jouw zijn. Jij bent groots en in staat om alles te bereiken waar jouw hart sneller van gaat kloppen. Maar weet dat je dit niet vanachter een grote muur kan doen. Het begrenst je. Voel mijn aanwezigheid en laat je dragen als een veertje in de wind door mijn onvoorwaardelijke liefde. Gun jezelf deze liefde.
Daarvoor is het nodig om jezelf te bedanken voor het maken van deze muur. Voor alle veiligheid die het jou bracht en te erkennen dat het niet de muur was die jou deze veiligheid gaf, maar mijn onvoorwaardelijk liefde en aanwezigheid bij jou achter deze muur.
Je mag op jouw tempo deze muur steentje voor steentje afbouwen, zodat je nog meer kan verzachten. Verzachten naar je zelf. Verzachten naar de ander. Je mag jouw eenzaamheid nu inruilen voor saamhorigheid en voelen hoe mijn onvoorwaardelijk liefde door jouw heen stroomt en meeneemt naar ongekende hoogtes.
Geniet,
Jouw liefdevolle ziel.